Fjalë e thënë me thumb ose qëndrim për të ngacmuar dikë që të ndeshet a të matet për diçka, duke i lënë të kuptojë se nuk është i aftë e i forte për këtë; shkas për t’u kapur. Flet me çik. Hedh çik. I jap (i lëshoj, i shtie) çik dikujt. Do (kërkon) çik.

I

  1. Prek lehtë; takoj, cek. Çik krahun. Çik flokët. E çiku në sup. Sa e çika me gisht. E çiku padashur.
  2. fig. Përmend ose trajtoj shkurt diçka, cek. Çik një çështje.
  3. Ngacmoj lehtë me fjalë dikë. E çikën fëmijët.
  4. jokal. Prek a takon lehtë në diçka. Çiku në tokë. Çiku në fund të detit.

II

  1. Ndaj diçka në copa a në pjesë shumë të vogla, bëj çika-çika; grij. Çik bukën. Çik mishin. E çik me thikë.
  2. vet. veta III jokal. Pikon nga pak, rrjedh me pika të vogla, cirkon; gjerbon pak. Çik uji. Çik shtëpia. Nuk çik çatia.[1]

Etimologjia

redaktoni

Shqiptimi

redaktoni

Sinonime

redaktoni

Antonime

redaktoni

Fjalë të prejardhura

redaktoni

Në gjuhë tjera

redaktoni

Referencat

redaktoni
  1. Fjalori elektronik shpjegues FESH 1.0