kamare

Shqip

Emër

kamare f.

1. Vend i hapur në murin e një shtëpie, zakonisht në të dyja anët e oxhakut, ku mbahen enë e sende të vogla që përdoren përditë (xhezve, filxhanë etj.); dollap i vogël pa kanata në mur; vrimë në mur. Vë në kamare. Hap një kamare. E hapi gojën sa një kamare.
2. Hapësirë e vogël si dritare në murin midis dy qemerëve të urës.
3. krahin. Vendi ku pula pjell vezët, furrik.
4. Kabinë në vapor.

• E ka gojën kamare
• a) e ka gojën të madhe;
• b) është llafazan i madh, nuk i pushon goja.