Çalaman mb.keq. -

  1. çalon nga këmbët, i çalë. Burrë çalaman. Grua çalamane. Kalë çalaman.
  2. fig. Që është me të meta, i çalë. Punë çalamane.
  3. Përd. em. sipas kuptimit 1 të mbiemrit. Mori një çalaman.[1]

Etimologjia

redaktoni

Shqiptimi

redaktoni

Sinonime

redaktoni

Antonime

redaktoni

Fjalë të prejardhura

redaktoni

Në gjuhë tjera

redaktoni

Referencat

redaktoni
  1. Fjalori elektronik shpjegues FESH 1.0