Çapare f.vet.sh.muz. -

  1. Vegël muzikore e përbërë nga dy pjata bronzi që përplasen njëra me tjetrën; cimbal. Çaparët e bandit. Tingujt e çapareve. U bie çapareve.
  2. Dy copa të vogla e të rrumbullakëta metali, që lidhen në gishtat e duarve të një valltari për të shoqëruar kërcimin me trokitjen e tyre; tingëza. Kërcas çaparët. Shoqëroj me çapare.[1]

Etimologjia

redaktoni

Shqiptimi

redaktoni

Sinonime

redaktoni

Antonime

redaktoni

Fjalë të prejardhura

redaktoni

Në gjuhë tjera

redaktoni

Referencat

redaktoni
  1. Fjalori elektronik shpjegues FESH 1.0