Çapkënëri f.sh. -

  1. vet. nj. Qëndrim prej çapkëni; vetia e çapkënit. Çapkënëri rinore. E shikon me çapkënëri.
  2. Veprim prej çapkëni, sjellje çapkëni. Çapkënëritë e fëmijëve (e të rinjve). Qeshin me çapkënëritë e tij.[1]

Etimologjia

redaktoni

Shqiptimi

redaktoni

Sinonime

redaktoni

Antonime

redaktoni

Fjalë të prejardhura

redaktoni

Në gjuhë tjera

redaktoni

Referencat

redaktoni
  1. Fjalori elektronik shpjegues FESH 1.0