Shqip redaktoni

Folje redaktoni

  1. E pres diçka në copa të vogla me çokë; grij me çokë a me një mjet tjetër prerës.
    Çokanis mishin. Çokanis patëllxhanët.
  2. fig. E rrah fort dikë; e qortoj dhe e këshilloj që të verë mend, e gdhend.
    E çokanisi djalin.
  3. Thyej gurët ose anët e tyre me çekan, skalit me çok; çekanis.
    Çokanis gurët.
  4. edhe jokal. I bie çokut të derës për të trokitur; trokas në portë me çok, çokas.
    Çokanis portën. Dikush po çokanis në derë.[1]

Etimologjia redaktoni

Shqiptimi redaktoni

Sinonime redaktoni

Antonime redaktoni

Fjalë të prejardhura redaktoni

Në gjuhë tjera redaktoni

Referencat redaktoni

  1. Fjalori elektronik shpjegues FESH 1.0