Arrati f.sh. -

  1. shih arratisje,~a.
  2. Mërgim për të shpëtuar nga ndjekjet. U hodh (doli) në arrati. E shkoi jetën në arrati.
  • I dha arratinë e detyroi të largohej me ngut e në mënyrë të çrregullt, e bëri të ikte nga sytë këmbët, t'ua mbathte këmbëve nga frika. Mori arratinë
a) u arratis, mori malet;
b) u largua me ngut e në mënyrë të çrregullt; iku nga sytë këmbët, ua mbathi këmbëve. E mori arratia i venë punët keq e me keq, mori të tatëpjetën.[1]

Etimologjia

redaktoni

Prononcimi

redaktoni

Sinonime

redaktoni

Antonime

redaktoni

Fjalë rrjedhëse

redaktoni

Në gjuhë tjera

redaktoni

Anglisht - escape
Gjermanisht
Frëngjisht
Polonisht
Japonisht
Hollandisht
Italisht
Suedisht
Portugalisht
Spanisht
Kroatisht
Arabisht
Greqisht
Boshnjakisht
Persisht

Rusisht
Kinezisht
Finlandishte
Norvegjisht
Esperanto
Danisht
Sllovakisht
Hebraisht
Çekisht
Hungarisht
Luksemburgisht
Maqedonisht
Latinisht
Austrishte
Rumanisht

Katalanisht
Serbisht
Sllovenisht
Indonezisht
Bullgarisht
Turqisht
Ukrainisht
Lituanisht
Koreanisht
Bjellorusisht
Irlandisht
Estonisht
Venecianisht
Interlingua
Anglishte e thjeshtë

Referencat

redaktoni
  1. Fjalori elektronik shpjegues FESH 1.0