bëtajë

Shqip

Bëtajë f.krahin. -

1. Frikë e madhe, lemeri; diçka që të ngjall frikë ose që sjell fatkeqësi; poterë. I zuri bëtaja. Vinte gjylja me bëtajë.
2. euf. Sëmundja e tokës, epilepsia. Bar bëtaje. E nget bëtaja. I rëntë bëtaja! mallk.

Në gjuhë tjera

Anglisht 1.fright. 2. epilepsy Gjermanisht Frëngjisht Polonisht Japonisht Hollandisht Italisht Suedisht Portugalisht Spanisht Kroatisht Arabisht Greqisht Boshnjakisht Persisht

Rusisht Kinezisht Finlandishte Norvegjisht Esperanto Danisht Sllovakisht Hebraisht Çekisht Hungarisht Luksemburgisht Maqedonisht Latinisht Letonisht Rumanisht

Katalanisht Serbisht Sllovenisht Indonezisht Bullgarisht Turqisht Ukrainisht Lituanisht Koreanisht Bjellorusisht Irlandisht Estonisht Venecianisht Interlingua Anglishte e thjeshtë