besëplotë
Shqip redaktoni
Besëplotë mb. - Që ka besim të madh te dikush a në diçka, me besim të plotë; që është i sigurt.[1]
Etimologjia redaktoni
Shqiptimi redaktoni
Sinonime redaktoni
Antonime redaktoni
Fjalë të prejardhura redaktoni
Në gjuhë tjera redaktoni
Referencat redaktoni
- ↑ Fjalori elektronik shpjegues FESH 1.0