besimplotë
Shqip
redaktoniBesimplotë mb.libr. - Që ka besim të plotë te dikush a në diçka; që shpreh besim të plotë, që përshkohet nga besimi i palëkundur. Bashkëpunim besimplotë. Buzëqeshje besimplotë. Shokë të pandarë e besimplotë.[1]
Etimologjia
redaktoniShqiptimi
redaktoniSinonime
redaktoniAntonime
redaktoniFjalë të prejardhura
redaktoniNë gjuhë tjera
redaktoniReferencat
redaktoni- ↑ Fjalori elektronik shpjegues FESH 1.0