brumç
Shqip
redaktoniBrumç mb. krahin. - Që është i shëndoshë, i ngjallur, i mbushur (për njerëz). Djalë brumç. Vajzë brumçe.[1]
Etimologjia
redaktoniShqiptimi
redaktoniSinonime
redaktoniAntonime
redaktoniFjalë të prejardhura
redaktoniNë gjuhë tjera
redaktoniReferencat
redaktoni- ↑ Fjalori elektronik shpjegues FESH 1.0