bu
ShqipRedakto
Bu
I onomat. -
- Përdoret për të shprehur nja buçimë të mbytur si ajo e detit, e lumit etj.
- Përdoret për të shprehur karakterin e menjëhershëm dhe të vrullshëm të një pune a të një veprimi, shpërthimin me vrull e me shumicë të diçkaje. Bu, i plasi gjaku nga hundët. Bu, u çua tërë fshati.
II pasth. - Përdoret kur shprehim çudi a shqetësim ose kundërshtim për diçka të papritur a të papranueshme; bah; bubu. Bu, tashti natën!
- E merr me bo e bën diçka me rrëmbim, nuk e merr shtruar.[1]
EtimologjiaRedakto
ShqiptimiRedakto
SinonimeRedakto
AntonimeRedakto
Fjalë të prejardhuraRedakto
Në gjuhë tjeraRedakto
ReferencatRedakto
- ↑ Fjalori elektronik shpjegues FESH 1.0