buç
Shqip
redaktoniBuç
I m.sh.krahin. - Xhungë, bullungë. Buçi i lisit. Buçi i gishtit. Iu bë një buç.
- Vë buç nxjerr bark, fryhet më një anë.
II m.sh.zool.krahin. - Gjarpër, nepërkë.
- Bar buçi bot. shih te bar,~i.
III mb. - Që e ka fytyrën të mbushur; i shëndoshë, buçko.[1]
Etimologjia
redaktoniShqiptimi
redaktoniSinonime
redaktoniAntonime
redaktoniFjalë të prejardhura
redaktoniNë gjuhë tjera
redaktoni
|
Referencat
redaktoni- ↑ Fjalori elektronik shpjegues FESH 1.0