Buç

I m.sh.krahin. - Xhungë, bullungë. Buçi i lisit. Buçi i gishtit. Iu bë një buç.

  • Vë buç nxjerr bark, fryhet më një anë.


II m.sh.zool.krahin. - Gjarpër, nepërkë.

  • Bar buçi bot. shih te bar,~i.


III mb. - Që e ka fytyrën të mbushur; i shëndoshë, buçko.[1]

Etimologjia

redaktoni

Shqiptimi

redaktoni

Sinonime

redaktoni

Antonime

redaktoni

Fjalë të prejardhura

redaktoni

Në gjuhë tjera

redaktoni

Referencat

redaktoni
  1. Fjalori elektronik shpjegues FESH 1.0