buçuk
Shqip redaktoni
Buçuk m.sh. -Babune e madhe, brokë.
- E bëri buçuk e pështjelloi punën, e ngatërroi. I ka (punët) buçuk i ka punët pisk, është ngushtë.[1]
Etimologjia redaktoni
Shqiptimi redaktoni
Sinonime redaktoni
Antonime redaktoni
Fjalë të prejardhura redaktoni
Në gjuhë tjera redaktoni
Referencat redaktoni
- ↑ Fjalori elektronik shpjegues FESH 1.0