Buhavitem vetv.bised. -

  1. Ënjtem, fryhem (zakonisht për trupin dhe për pjesët e tij); mbufatem. Iu buhavitën këmbët (gjunjët). Iu buhavit barku. Ju buhavitën sytë. Buhavitën gjëndrat. U buhavit plaga.
  2. fig. keq. Mërzitem së tepërmi, fryhem nga diçka e padëshirueshme. U buhavita nga fjalët.[1]

Etimologjia

redaktoni

Shqiptimi

redaktoni

Sinonime

redaktoni

Antonime

redaktoni

Fjalë të prejardhura

redaktoni

Në gjuhë tjera

redaktoni

Referencat

redaktoni
  1. Fjalori elektronik shpjegues FESH 1.0