Bullafiq

I mb. -

  1. Që është i shëndoshë nga trupi e i fryrë në fytyrë; i fryrë e jo i hijshëm; kund. i hajthëm. Fëmijë bullafiq. Me fytyrë bullafiqe.
  2. Përd. em. sipas kuptimit të mbiemrit.

II kal. - Fryj, bëj bullafiq.[1]

Etimologjia

redaktoni

Shqiptimi

redaktoni

Sinonime

redaktoni

Antonime

redaktoni

Fjalë të prejardhura

redaktoni

Në gjuhë tjera

redaktoni

Referencat

redaktoni
  1. Fjalori elektronik shpjegues FESH 1.0