Bullamaç m.krahin. -

  1. Qull. U bë si bullamaç.
  2. Ushqim për kafshët a për shpendët, që bëhet me miell, me krunde, me copa bukësh e me ujë ose me miell misri të përvëluar me ujë. U hedh bullamaç zogjve.
  3. përd. mb. I qullët. Bukë bullamaç.[1]

Etimologjia

redaktoni

Shqiptimi

redaktoni

Sinonime

redaktoni

Antonime

redaktoni

Fjalë të prejardhura

redaktoni

Në gjuhë tjera

redaktoni

Referencat

redaktoni
  1. Fjalori elektronik shpjegues FESH 1.0