Shqip redaktoni

Burmë

I f.sh. -

  1. Vidhë e vogël. Koka e burmës. Mbërthej me burmë.
  2. shih burgji,~a 2. Burma e sahatit.
  • I janë liruar (i kanë luajtur) burmat (vidhat, burgjitë) dikujt. Ia di (ia njoh) burmat (vidhat) dikujt ia gjej pikën ku mund të kapem, ia gjej vendin dikujt ku duhet të kapem për të zbërthyer diçka etj. Ia gjeti burmat (vidhat, burgjitë).

II f.sh. - Fik i rreshkur, rrekë. Një varg me burma. Është bërë burmë.

III f.sh. -

  1. Gropëz në mjekër a në faqe, qukë. Burmat e faqeve. Burma e mjekrës. Burmat e fëmijërisë. I bëhen burma kur qesh.
  2. Gropëz a vrimë e vogël, që mban diçka (si bubëza e pushkës, kupëza e lules etj.). Burma e pushkës.[1]

Etimologjia redaktoni

Shqiptimi redaktoni

Sinonime redaktoni

Antonime redaktoni

Fjalë të prejardhura redaktoni

Në gjuhë tjera redaktoni

Referencat redaktoni

  1. Fjalori elektronik shpjegues FESH 1.0