Burmë

I f.sh. -

  1. Vidhë e vogël. Koka e burmës. Mbërthej me burmë.
  2. shih burgji,~a 2. Burma e sahatit.
  • I janë liruar (i kanë luajtur) burmat (vidhat, burgjitë) dikujt. Ia di (ia njoh) burmat (vidhat) dikujt ia gjej pikën ku mund të kapem, ia gjej vendin dikujt ku duhet të kapem për të zbërthyer diçka etj. Ia gjeti burmat (vidhat, burgjitë).

II f.sh. - Fik i rreshkur, rrekë. Një varg me burma. Është bërë burmë.

III f.sh. -

  1. Gropëz në mjekër a në faqe, qukë. Burmat e faqeve. Burma e mjekrës. Burmat e fëmijërisë. I bëhen burma kur qesh.
  2. Gropëz a vrimë e vogël, që mban diçka (si bubëza e pushkës, kupëza e lules etj.). Burma e pushkës.[1]

Etimologjia

redaktoni

Shqiptimi

redaktoni

Sinonime

redaktoni

Antonime

redaktoni

Fjalë të prejardhura

redaktoni

Në gjuhë tjera

redaktoni

Referencat

redaktoni
  1. Fjalori elektronik shpjegues FESH 1.0