Ciknë f.sh. -

  1. Acar. Ciknë e madhe. Ciknat e dimrit (e vjeshtës, e pranverës). Ditë me ciknë. Ben ciknë. Fillojnë ciknat. Brymë që bie në mot me acar. Zë ciknë. Mbulohet me ciknë.
  2. Pjesa e djegur e gjellës a e qumështit, që është ngjitur në fund të enës. Zë ciknë gjella.
  • Iu bënë trutë ciknë u budallallos; u matufos.[1]

Etimologjia

redaktoni

Shqiptimi

redaktoni

Sinonime

redaktoni

Antonime

redaktoni

Fjalë të prejardhura

redaktoni

Në gjuhë tjera

redaktoni

Referencat

redaktoni
  1. Fjalori elektronik shpjegues FESH 1.0