çallatë

Shqip

Çallatë f.sh. -

1. E thelluar që mbetet në dru, në gur a në diçka tjetër kur hiqet një pjesë duke e prerë a duke e goditur; plasë. Çallatë e madhe (e thellë). Çallatë në dru (në shkëmb). Dërrasë me çallata. I bëj (i gdhend) një çallatë. I mbeti një çallatë.
2. E thelluar në tehun e një vegle kur thyhet një cope e vogël. Çallatat e sëpatës (e thikës). Thikë me çallata. E bej me çallata. Ka çallata.
3. përd. ndajf. Thellë dhe duke i hequr një copë. E preu çallatë. Ia hoqi gishtin çallatë.

Sinonime

• plasë

Fjalë të prejardhura

• çallatohet
• çallatoj

Në gjuhë tjera

Anglisht: notch (en), lag (en) Anglishte e thjeshtë: Arabisht: Bjellorusisht: Boshnjakisht: Bullgarisht: Çekisht: Danisht: Esperanto: Frëngjisht: Greqisht: Gjermanisht: Estonisht: Finlandishte: Hebraisht:

Hollandisht: Hungarisht: Indonezisht: Interlingua: Irlandisht: Italisht: Japonisht: Katalanisht: Kinezisht: Koreanisht: Kroatisht: Latinisht: Letonisht: Luksemburgisht: Lituanisht:

Maqedonisht: Norvegjisht: Persisht: Polonisht: Portugalisht: Rumanisht: Rusisht: Serbisht: Sllovakisht: Sllovenisht: Spanisht: Suedisht: Turqisht: Ukrainisht: Venecianisht: