1. Lloj çekani që përdoret për të thyer gurë.
    Çoku i muratorit (i gurskalitësit).
  2. Dorezë prej metali me një kokë të rrumbullakët, e varur te porta, që përdoret për të trokitur, trakullore; gjuhëza e këmborës a e ziles, rrum.
    Çoku i derës (i portës).
  3. Shtypësi i havanit.
    Çoku i havanit. Shtyp arrtit (hudhrat, kafenë) me çok.
  4. Kyç a nyjë në eshtrat e gjymtyrëve, që formon një të dalë si gungë.
    Çoku i dorës (i këmbës). Çoku i gishtit.
  5. Sqepi.
    Çoku i zogut.
  6. Gur i rrumbullakët sa një arrë; gur ose kokërr e rrumbullakët, që e përdorin fëmijët si kaqol në lojë; guri i rrumbullakët pa numër në lojën e bilardos, me të cilin goditen gurët e tjerë.
    Çoku i arrave.
  7. Ana e kundërt me presën në një vegël prerëse, me të cilën godasim ose thyejmë diçka; tun.
    Çoku i sëpatës. Çoku i shatit.[1]

Etimologjia

redaktoni

Shqiptimi

redaktoni

Sinonime

redaktoni

Antonime

redaktoni

Fjalë të prejardhura

redaktoni

Në gjuhë tjera

redaktoni

Referencat

redaktoni
  1. Fjalori elektronik shpjegues FESH 1.0