1. Ngatërroj drejtimin që duhet të ndjek sipas anëve të horizontit a sipas shenjave të tjera në natyrë; humbas rrugën, nuk di nga të shkoj; kund. orientohem.
    Çorientohem në pyll.
  2. vet. veta III. I prishet drejtimi i duhur, merr një drejtim tjetër të gabuar.
    Çorientohet busulla.
  3. fig. Më prishet mendja dhe nuk di si të veproj drejt, humbas fillin, më pështjellohet koka.
    Çorientohem në punë.
  4. Pës. e çorientoj.[1]

Etimologjia

redaktoni

Shqiptimi

redaktoni

Sinonime

redaktoni

Antonime

redaktoni

Fjalë të prejardhura

redaktoni

Në gjuhë tjera

redaktoni

Referencat

redaktoni
  1. Fjalori elektronik shpjegues FESH 1.0