çull
Shqip redaktoni
Emër redaktoni
- Mbulesë e ashpër dhe e trashë, e punuar zakonisht me lesh dhie, velenxë e trashë e me thekë të gjatë.
- Çull i vjetër.
- Mbulesë e trashë leshi, që u vihet në kurriz kuajve ose mushkave për t’i mbrojtur nga shiu e nga të ftohtët; përkavë.
- Çulli i kalit (i mushkës).
- keq. Mbulesë ose rrobë shumë e papastër.
- U bë çarçafi çull.
- vjet. Qilim leshi me ngjyrë të zezë, që shtrohej në raste vdekjesh.
- E shtroi odën me çull.[1]
Etimologjia redaktoni
Shqiptimi redaktoni
Sinonime redaktoni
Antonime redaktoni
Fjalë të prejardhura redaktoni
Në gjuhë tjera redaktoni
Referencat redaktoni
- ↑ Fjalori elektronik shpjegues FESH 1.0