bandill

Bandill m.sh.bised. -

1. Djalë i ri e i pashëm; djalë i këndshëm, i afrueshëm e i qeshur. Të ka nëna bandill! Mori një bandill.
2. shak. Djalë i ri që do një vajzë, i dashuri i femrës. E priste bandilli.
3. keq., tall. Djalë që bredh pas qejfeve e pas vajzave; ai që mbahet me të madh e hiqet si trim, por që në të vërtetë është i zbrazët. Turmë bandillësh. E kapën atë bandill.

Në gjuhë tjera

Anglisht Gjermanisht Frëngjisht Polonisht Japonisht Hollandisht Italisht Suedisht Portugalisht Spanisht Kroatisht Arabisht Greqisht Boshnjakisht Persisht

Rusisht Kinezisht Finlandishte Norvegjisht Esperanto Danisht Sllovakisht Hebraisht Çekisht Hungarisht Luksemburgisht Maqedonisht Latinisht Letonisht Rumanisht

Katalanisht Serbisht Sllovenisht Indonezisht Bullgarisht Turqisht Ukrainisht Lituanisht Koreanisht Bjellorusisht Irlandisht Estonisht Venecianisht Interlingua Anglishte e thjeshtë