bashkërendim
Bashkërendim m. - Veprimi sipas kuptimeve të foljeve bashkërendoj, bashkërendohet. Bashkërendim i plotë. Bashkërendimi i veprimtarisë (i punës, i detyrave, i forcave, i planeve). Bashkërendimi i qëndrimeve (i pikëpamjeve). Bashkërendimi i ndihmës. Siguroj bashkërendimin.
- Në bashkërendim me... libr. në pajtim a në përputhje me..., duke u bashkërenduar me...[1]
Etimologjia redaktoni
Prononcimi redaktoni
Sinonime redaktoni
Antonime redaktoni
Fjalë rrjedhëse redaktoni
Në gjuhë tjera redaktoni
Referencat redaktoni
- ↑ Fjalori elektronik shpjegues FESH 1.0