bashkërenditje
Bashkërenditje f. -
- Bashkërendim. Bashkërenditja e forcave. Bashkërenditja e ndihmës. Bëj bashkërenditjen.
- Veprimi sipas kuptimit 1 të foljes bashkërenditem. Bashkërenditja me aleatët.
- gjuh. Lloj i lidhjes sintaksore të dy a më shumë njësive gjuhësore (fjali ose gjymtyrë fjalie) të barasvlershme, që nuk varen njëra nga tjetra dhe nuk përcaktojnë njëra-tjetrën. Bashkërenditja e fjalive (e gjymtyrëve të fjalisë). Marrëdhënie bashkërenditjeje. Lidhje me bashkërenditje.[1]
Etimologjia redaktoni
Prononcimi redaktoni
Sinonime redaktoni
Antonime redaktoni
Fjalë rrjedhëse redaktoni
Në gjuhë tjera redaktoni
Referencat redaktoni
- ↑ Fjalori elektronik shpjegues FESH 1.0