Beden m.sh. -

  1. Pjesë muri, e ngritur si dhëmb mbi murin rrethues të një kështjelle, prapa së cilës mbroheshin luftëtarët. Bedenat e kalasë. Mur (kala) me bedena. Doli në beden. U hodhën mbi bedena.
  2. Dantellë ose shirit dhëmbë-dhëmbë, që vihet buzës së një rrobe për zbukurim. Shami me bedena. E qëndisur me bedena.
  3. bised. Dhëmbëz; diçka e bërë dhëmbë-dhëmbë ose varg sendesh që duken dhëmbë-dhëmbë. Bedena gurësh. Bedena arrash. Beden malesh. Gjethe me bedena.
  4. vjet. Petk i gjatë, i zbukuruar me qëndisje dhëmbë-dhëmbë, që e vishnin gratë përsipër si pallto të lehtë. Beden shajaku (cohe). Hodhi bedenin mbi supe.[1]

Etimologjia

redaktoni

Shqiptimi

redaktoni

Sinonime

redaktoni

Antonime

redaktoni

Fjalë të prejardhura

redaktoni

Në gjuhë tjera

redaktoni


Anglisht
Gjermanisht
Frëngjisht
Polonisht
Japonisht
Hollandisht
Italisht
Suedisht
Portugalisht
Spanisht
Kroatisht
Arabisht
Greqisht
Boshnjakisht
Persisht


Rusisht
Kinezisht
Finlandishte
Norvegjisht
Esperanto
Danisht
Sllovakisht
Hebraisht
Çekisht
Hungarisht
Luksemburgisht
Maqedonisht
Latinisht
Letonisht
Rumanisht


Katalanisht
Serbisht
Sllovenisht
Indonezisht
Bullgarisht
Turqisht
Ukrainisht
Lituanisht
Koreanisht
Bjellorusisht
Irlandisht
Estonisht
Venecianisht
Interlingua
Anglishte e thjeshtë

Referencat

redaktoni
  1. Fjalori elektronik shpjegues FESH 1.0