begati

Shqip

Begati f.sh. -

1. vet. nj. Të pasurit me shumicë të gjithçkaje; jetë me të mira të shumta e të qëndrueshme, mirëqenie, bollëk. Për begatinë e popullit. Burim begatie. Në rrugën e begatisë. Luftojmë për begatinë. Sjell begati. Rrojmë në begati.
2. edhe fig. Pasuri. Begatitë e tokës. Begati mendimesh. Begati zbukurimesh.

Sinonime

• pasuri

Fjalë të prejardhura

• begat
• begatem
• begatë
• begatim
• begatohem
• begatoj
• begator
• begatshëm

Në gjuhë tjera

Anglisht - wealth Gjermanisht Frëngjisht Polonisht Japonisht Hollandisht Italisht Suedisht Portugalisht Spanisht Kroatisht Arabisht Greqisht Boshnjakisht Persisht

Rusisht Kinezisht Finlandishte Norvegjisht Esperanto Danisht Sllovakisht Hebraisht Çekisht Hungarisht Luksemburgisht Maqedonisht Latinisht Letonisht Rumanisht

Katalanisht Serbisht Sllovenisht Indonezisht Bullgarisht Turqisht Ukrainisht Lituanisht Koreanisht Bjellorusisht Irlandisht Estonisht Venecianisht Interlingua Anglishte e thjeshtë