biçim

Shqip

Biçim m.sh.thjeshtligj -

1. Një farë, një gjë e papërcaktuar mirë, një lloj me të cilin ngjet pak a shumë diçka. Një si biçim shtëpie. Një biçim njeriu. Si biçim peme. I atij biçimi. Të një biçimi janë.
2. Fytyrë; pamje. Biçimin tënd kishte.
3. keq. Njeri që nga pamja ose nga sjelljet shquan për keq nga të tjerët; njeri i një lloji të veçantë. Biçim njeri (burrë). Biçim më vete. Çfarë biçimi!

• E solli në biçim dikë a diçka e bëri të jetë siç duhet, e bëri të jetë në rregull.

Në gjuhë tjera

Anglisht Gjermanisht Frëngjisht Polonisht Japonisht Hollandisht Italisht Suedisht Portugalisht Spanisht Kroatisht Arabisht Greqisht Boshnjakisht Persisht

Rusisht Kinezisht Finlandishte Norvegjisht Esperanto Danisht Sllovakisht Hebraisht Çekisht Hungarisht Luksemburgisht Maqedonisht Latinisht Letonisht Rumanisht

Katalanisht Serbisht Sllovenisht Indonezisht Bullgarisht Turqisht Ukrainisht Lituanisht Koreanisht Bjellorusisht Irlandisht Estonisht Venecianisht Interlingua Anglishte e thjeshtë