bindur
Shqip redaktoni
Bindur mb. -
- Që i është mbushur mendja për diçka, që ka bindje, që ka besim të plotë për diçka; që shpreh bindje të fortë. Ateist i bindur. Jam i bindur.
- Që i zbaton pa kundërshtuar kërkesat, porositë a urdhrat e dikujt; që nuk kundërshton, i dëgjueshëm; kund. i pabindur. Fëmijë i bindur. Vajzë e bindur. Njeri i bindur.[1]
Etimologjia redaktoni
Shqiptimi redaktoni
Sinonime redaktoni
Antonime redaktoni
- pabindur (i,e)
Fjalë të prejardhura redaktoni
Në gjuhë tjera redaktoni
Referencat redaktoni
- ↑ Fjalori elektronik shpjegues FESH 1.0