bishtcung

Shqip

Bishtcung mb. -

1. Që e ka bishtin të prerë; që e ka bishtin shumë të shkurtër. Gjel bishtcung. Pulë bishtcunge. Qen bishtcung. Dhelpër bishtcunge.
2. Përd. em. sipas kuptimit të mbiemrit.

Sinonime

• cub II

Në gjuhë tjera

Anglisht Gjermanisht Frëngjisht Polonisht Japonisht Hollandisht Italisht Suedisht Portugalisht Spanisht Kroatisht Arabisht Greqisht Boshnjakisht Persisht

Rusisht Kinezisht Finlandishte Norvegjisht Esperanto Danisht Sllovakisht Hebraisht Çekisht Hungarisht Luksemburgisht Maqedonisht Latinisht Letonisht Rumanisht

Katalanisht Serbisht Sllovenisht Indonezisht Bullgarisht Turqisht Ukrainisht Lituanisht Koreanisht Bjellorusisht Irlandisht Estonisht Venecianisht Interlingua Anglishte e thjeshtë