bishtor

Shqip

Bishtor

I m.sh. - bishtuk.

II mb. -

1. anat. Që ndodhet në bisht, i bishtit. Pjesa bishtore e trupit.
2. Që ka bisht të gjatë, bishtje (për frutat dhe për disa perime). Dardhë bishtore. Qepë bishtore.
3. tek. Që përbën një pjesë të vetme së bashku me bishtin. Frezë bishtore.

Në gjuhë tjera

Anglisht Gjermanisht Frëngjisht Polonisht Japonisht Hollandisht Italisht Suedisht Portugalisht Spanisht Kroatisht Arabisht Greqisht Boshnjakisht Persisht

Rusisht Kinezisht Finlandishte Norvegjisht Esperanto Danisht Sllovakisht Hebraisht Çekisht Hungarisht Luksemburgisht Maqedonisht Latinisht Letonisht Rumanisht

Katalanisht Serbisht Sllovenisht Indonezisht Bullgarisht Turqisht Ukrainisht Lituanisht Koreanisht Bjellorusisht Irlandisht Estonisht Venecianisht Interlingua Anglishte e thjeshtë