Brohoritje f.sh. - Thirrje a britmë e gëzuar, që shoqërohet zakonisht me duartrokitje dhe që shpreh miratimin për një ngjarje të madhe, për një vendim me rëndësi etj. ose që bëhet si përshëndetje për një njeri të shquar. Brohoritje e fuqishme. Duartrokitje dhe brohoritje. Shpërthyen brohoritjet. E pritën me brohoritje.[1]

Etimologjia

redaktoni

Shqiptimi

redaktoni

Sinonime

redaktoni

Antonime

redaktoni

Fjalë të prejardhura

redaktoni

Në gjuhë tjera

redaktoni

Referencat

redaktoni
  1. Fjalori elektronik shpjegues FESH 1.0