Bubutij jokal. -

  1. Thërres fort a ia bëj «bubu» me zë të lartë; ulërij për shkak të një dhembjeje, të një vuajtjeje, të një fatkeqësie të papritur a të një shqetësimi të madh. Bubutinte e ulërinte.
  2. shih bubullon 2. Bubutin tërë pylli.[1]

Etimologjia

redaktoni

Shqiptimi

redaktoni

Sinonime

redaktoni

Antonime

redaktoni

Fjalë të prejardhura

redaktoni

Në gjuhë tjera

redaktoni

Referencat

redaktoni
  1. Fjalori elektronik shpjegues FESH 1.0