Bungë f.sh. -

  1. shih xhungë,~a. Bungë druri (ulliri). Bungat e qafës. Dru me bunga.
  2. fig. Lëmsh, komb, nyje që të bëhet në fyt a në zemër nga hidhërimi, nga vuajtjet etj. Ka (iu bë) një bungë. M'u mblodh bungë.[1]

Etimologjia

redaktoni

Shqiptimi

redaktoni

Sinonime

redaktoni

Antonime

redaktoni

Fjalë të prejardhura

redaktoni

Në gjuhë tjera

redaktoni

Referencat

redaktoni
  1. Fjalori elektronik shpjegues FESH 1.0