Bushtër f.sh. -

  1. Femra e qenit, buçe, shakë. Leh si bushtër. Bushtra që nxiton shumë, pjell këlyshë të verbër. fj.u.
  2. thjeshtligj., shar. Grua që s’mban qëndrim të mirë moral, grua e ligë, e përdalë, bishttundur; grua llafazane e ngatërrestare.
  3. mit. Qenie e përfytyruar si kuçedër, që, sipas besimeve të kota, villte zjarr e rrufe.
  4. zool. shih dosëz,~a.[1]

Etimologjia

redaktoni

Shqiptimi

redaktoni

Sinonime

redaktoni

Antonime

redaktoni

Fjalë të prejardhura

redaktoni

Në gjuhë tjera

redaktoni

Referencat

redaktoni
  1. Fjalori elektronik shpjegues FESH 1.0