cinik

Shqip

Cinik

I m.sh. -

1. hist., filoz. Pasues i cinizmit, ithtar i cinizmit në Greqinë e vjetër.
2. Njeri që përbuz e tall normat e moralit të shoqërisë, njeri cinik.

II mb. - Që mban qëndrim përbuzës e tallës kundrejt normave të moralit dhe kundrejt çdo gjëje që është pranuar e që nderohet nga të tjerët; që shpreh cinizëm, mospërfillës, përbuzës, i vrazhdë e i pacipë. Njeri cinik. Qëndrim cinik. Buzëqeshje cinike. Fjalë cinike. Ton cinik. Politikë cinike. ==Etimologjia==saldo

==Shqiptimi== lalaland

==Sinonime== cinik

Në gjuhë tjera

Anglisht: I. cynic (en), II. cynical (en) Anglishte e thjeshtë: Arabisht: Bjellorusisht: Boshnjakisht: Bullgarisht: Çekisht: Danisht: Esperanto: Frëngjisht: Greqisht: Gjermanisht: Estonisht: Finlandishte: Hebraisht:

Hollandisht: Hungarisht: Indonezisht: Interlingua: Irlandisht: Italisht: Japonisht: Katalanisht: Kinezisht: Koreanisht: Kroatisht: Latinisht: Letonisht: Luksemburgisht: Lituanisht:

Maqedonisht: Norvegjisht: Persisht: Polonisht: Portugalisht: Rumanisht: Rusisht: Serbisht: Sllovakisht: Sllovenisht: Spanisht: Suedisht: Turqisht: Ukrainisht: Venecianisht: