citë
Shqip
redaktoniCitë f.sh. -
I
- Kunj i hollë prej druri, pykëz e hollë; spicë. Cita e kularit. Ngul një citë. I fut (i vë) një citë. Çaj drurin me cita. I hyri një citë.
- Shtizë e hollë për të thurur çorape e triko; grep i hollë për të qëndisur. Punoj me cita. Bëj triko me cita.
- Fut (shtie) cita (fite, fitme, fitila, kalla, kunja, spica) shih te fut.
II ndajf. - Sa nuk nxë më, plot, buzë me buzë. Citë me njerëz. Mbushur citë.
- Citë mend i zgjuar shumë, me shumë mend, plot mend, gjithë mend.[1]
Etimologjia
redaktoniShqiptimi
redaktoniSinonime
redaktoniAntonime
redaktoniFjalë të prejardhura
redaktoniNë gjuhë tjera
redaktoniReferencat
redaktoni- ↑ Fjalori elektronik shpjegues FESH 1.0