cukël
Shqip redaktoni
Cukël f.kryes.sh. -
- Fundërrinat e leshit, të pambukut ose të mëndafshit, që mbeten si tufa të vogla pas shkriftimit. Cukël leshi. Cukël pambuku.
- Copë e vogël, që mbetet kur presim një rrobë ose diçka tjetër; rreckë. Top cuklash. I veshur me cukla.
- shih cufël,~la 1. Cukël dëbore.[1]
Etimologjia redaktoni
Shqiptimi redaktoni
Sinonime redaktoni
Antonime redaktoni
Fjalë të prejardhura redaktoni
Në gjuhë tjera redaktoni
|
Referencat redaktoni
- ↑ Fjalori elektronik shpjegues FESH 1.0