krishterë m. fet.

  1. Që lidhet me krishterimin, që i përket krishterimit, që mbështetet në dogmën e krishterimit; që ka të bëjë me të krishterët, i të krishterëve (në vendet ku vepron feja e krishterë). Feja e krishterë. Kisha e krishterë. Lutje e krishterë.

Mbiemër

redaktoni
  1. Që beson a që quhet sikur beson në krishterimin; që përhap krishterimin. Popullsi krishterë. Bota krishterë.
  2. si em. KRISHTER/Ë, ~I (i) m. ~Ë, ~ËT(të). Pasues a ithtar i krishterimit (në vendet ku vepron feja e krishterë).