mishngrënës m. zool.

  1. Kafshë gjitare kryesisht e egër, që i ka dhëmbët e syrit shumë të mprehtë e dhëmballët të forta (si luani, tigri, ujku, qeni, macja etj.), ka kthetra dhe ushqehet me mish; vet. rendi i këtyre kafshëve. Rendi i mishngrënësve.


Mbiemër

redaktoni

mishngrënës mb.

  1. Që ushqehet kryesisht me mish, që ha mish. Kafshë mishngrënëse. Shpend mishngrënës. Bimë mishngrënëse lloj i veçantë bimësh që kapin insekte duke i mbështjellë me gjethe.
  2. bised. Që e ha shumë mishin. Njeri mishngrënës. Është mishngrënës.
  3. Përd. em. bised. Sipas kuptimit 2 të mbiemrit. Është mishngrënës i madh.