orkestër f. muz.

  1. Tërësia e veglave, që përdoren kur luhet një pjesë a një vepër muzikore; muzikantët që luajnë së bashku një pjesë a një vepër muzikore, duke u rënë veglave të ndryshme. Orkestër frymore. Orkestër simfonike. Orkestra e harqeve. Orkestra e filarmonisë (e estradës, e teatrit të operës). Vendi i orkestrës. Drejtuesi (dirigjenti) i orkestrës. Koncert për violinë dhe orkestër.