çakall

Shqip

Çakall m.sh. -

1. zool. Kafshë gjitarë grabitqare më e vogël se ujku, me qime të kuqërreme, që ushqehet zakonisht me ngordhësira dhe që nxjerr një angullimë të fortë. Tufë çakejsh. Ulërima (angullima) e çakallit. Hante si çakall. Çakalli bëri kërdinë, ujkut i doli nami. fj.u.
2. fig. keq. Njeri gjakpirës e i pangopur; ai që ulërin duke kërcënuar të tjerët. Çakejtë gjakpirës. Çakejtë imperialistë. Kope çakejsh. Britma çakejsh. Çakej të një strofke.

• Kur s'ke ara në mal, pse bën dava me çakejtë? fj.u. shih tek arë,~a.

Në gjuhë tjera

Anglisht: jackal (en) Anglishte e thjeshtë: Arabisht: Bjellorusisht: Boshnjakisht: Bullgarisht: Çekisht: Danisht: Esperanto: Frëngjisht: Greqisht: Gjermanisht: Schakal (en) Estonisht: Finlandishte: Hebraisht:

Hollandisht: jakhals (en) Hungarisht: Indonezisht: Interlingua: Irlandisht: Italisht: Japonisht: Katalanisht: Kinezisht: Koreanisht: Kroatisht: Latinisht: Letonisht: Luksemburgisht: Lituanisht:

Maqedonisht: Norvegjisht: Persisht: Polonisht: Portugalisht: Rumanisht: Rusisht: Serbisht: Sllovakisht: Sllovenisht: Spanisht: chacal (en) Suedisht: Turqisht: çakal (tr) Ukrainisht: Venecianisht: