arë
Arë - Tokë që lërohet e mbillet, tokë buke. Arë e mbjellë (e korrur). Arat e kooperativës. Arë me grurë (me misër). Bimët (kulturat) e arave. Brigadat e arave. Miu i arave. zool. Lëroj (ujit) arën. Punon në arë.
- Flet në arë e në vresht flet në tym, kot, kuturu. I tregon (i rrëfen) babait arat iron. shih te baba ~i. E bën arë e hamull i përhap fjalët në të katër anët, është llafazan i madh. E hante grurin që në arë shih te grurë, ~i. Kam ujin në arë shih tek ujë, ~i. Bjer shi në arën time thuhet për njerëz që shohin vetëm interesin e tyre të ngushtë, që mendojnë vetëm për vete. Kur s’ke ara në mal, pse bën dava me çakejtë? fj. u. mos u ngatërro në një punë që nuk të përket.[1]
Etimologjia
redaktoniPrononcimi
redaktoniSinonime
redaktoniAntonime
redaktoniFjalë rrjedhëse
redaktoniNë gjuhë tjera
redaktoniReferencat
redaktoni- ↑ Fjalori elektronik shpjegues FESH 1.0