Çallë

I f.sh. -

  1. Kokërr e papjekur e disa pemëve. Çalla fiku (dardhë, kumbulle). I hahen edhe çallat.
  2. përd. mb. I papjekur, i pabërë (për kokrrat e disa pemëve). Fik (dardhë, bajame) çallë. I ka çalla kokrrat.


II f.sh. - shih çallatë,~a. Çallë e vogël. Çallë në dru (në shkëmb). E bëri me çalla.[1]

Etimologjia

redaktoni

Shqiptimi

redaktoni

Sinonime

redaktoni

Antonime

redaktoni

Fjalë të prejardhura

redaktoni

Në gjuhë tjera

redaktoni

Referencat

redaktoni
  1. Fjalori elektronik shpjegues FESH 1.0