armatosur
armatosur mb. -
- Që është i pajisur me armë, që ka armë; kund. i çarmatosur. Ushtar i armatosur. Repart (njësit) i armatosur. Populli i armatosur.
- Që bëhet me armë në dorë, që shoqërohet me veprime luftarake. Kryengritje e armatosur. Luftë (lëvizje) e armatosur. Agresion i armatosur. Ndërhyrje e armatosur.
- fig. Që është i pajisur me njohuritë e nevojshme për një veprimtari të caktuar; që është i përgatitur për të punuar e vepruar në një fushë të caktuar. I armatosur ideologjikisht (politikisht).
Etimologjia
redaktoniPrononcimi
redaktoniSinonime
redaktoniAntonime
redaktoniFjalë rrjedhëse
redaktoniNë gjuhë tjera
redaktoniReferencat
redaktoni- ↑ Fjalori elektronik shpjegues FESH 1.0