arsyetim

Arsyetim m.sh. -

1. Veprimi sipas kuptimeve të foljeve arsyetoj, arsyetohem. Arsyetim i drejtë (logjik, i shëndoshë). Arsyetim i cekët. Arsyetim deduktiv (induktiv). Arsyetimi i mungesave (i veprimeve). Forca (logjika) e arsyetimit.
2. Varg mendimesh e gjykimesh të parashtruara në mënyrë logjike për të shpjeguar diçka ose për të arritur një përfundim.
3. Shkak, arsye që sillet për të përligjur diçka; fletë që shërben për të përligjur një mungesë, një veprim.

Fjalë rrjedhëse

• arsye
• arsyeshëm
• arsyetohem
• arsyetoj
• arsyetuar
• arsyetues
• arsyetueshëm

Në gjuhë tjera

Anglisht - reasoning Gjermanisht Frëngjisht Polonisht Japonisht Hollandisht Italisht Suedisht Portugalisht Spanisht Kroatisht Arabisht Greqisht Boshnjakisht Persisht

Rusisht Kinezisht Finlandishte Norvegjisht Esperanto Danisht Sllovakisht Hebraisht Çekisht Hungarisht Luksemburgisht Maqedonisht Latinisht Austrishte Rumanisht

Katalanisht Serbisht Sllovenisht Indonezisht Bullgarisht Turqisht Ukrainisht Lituanisht Koreanisht Bjellorusisht Irlandisht Estonisht Venecianisht Interlingua Anglishte e thjeshtë