bërë
Shqip
redaktoniBërë
I f.sh. -
- Diçka që është kryer, diçka që është bërë ose që ka ndodhur; punë a vepër e kryer nga dikush; veprim a sjellje e njeriut. Të bëra e të pabëra. Të thënat e të bërat. Ndryshe e bëra, ndryshe e thëna. Të bërat nuk zhbëhen dot. fj.u. S'i ndan të thënat nga të bërat.
- Bëmë. Të bërat e të parëve tanë.
II mb. -
- Që është kryer, që ka përfunduar, që është bërë. Punë e bërë. E gjeta të bërë. E thënë, e bërë. Ia bënë të bërë.
- I pjekur, i arrirë (për frutat e perimet); kund. i pabërë. Mollë (kumbulla) të bëra. I këputi të bërat e të pabëra.
- bised. Që është prodhuar nga zejtaria ose nga industria dhe jo vetë në shtëpi, i gatshëm; që nuk është krijuar në natyrë, por është përgatitur nga njeriu, artificial. Rroba të bëra. Bukë e bërë. Diamant i bërë.
III as. -
- Me të parë e me të bërë si ta shohim, shohim e bëjmë, bëjmë si të paraqiten rrethanat. Me të thënë e me të bërë (një të thënë e një të bërë) pa u vonuar, përnjëherë.[1]
Etimologjia
redaktoniShqiptimi
redaktoniSinonime
redaktoniAntonime
redaktoniFjalë të prejardhura
redaktoniNë gjuhë tjera
redaktoniReferencat
redaktoni- ↑ Fjalori elektronik shpjegues FESH 1.0