Bishtak (emër)

I m.sh. -

  1. Mëz njëvjeçar. Hingëllin si pela për bishtakun. mospërf.
  2. fig. Fëmijë i vogël, që ende nuk është ngritur më këmbë.

II m.sh. -

  1. Enë me bisht të gjatë që përdoret për ujë; lugë e madhe me bisht të gjatë, që përdoret për të ndarë gjellën, bishtore.
  2. Pjesa e fundit e dorakut të parmendës. Bishtaku i parmendës.

Bishtak (mbiemër)

I mb. -

  1. Që ka bisht të gjatë ose të madh (për gjethet e për frutat). Duhan bishtak. Fik bishtak. Mollë bishtake.
  2. Që ka një zgjatim si bisht, me bisht. Sy bishtake. Yll bishtak.[1]

Etimologjia

redaktoni

Shqiptimi

redaktoni

Sinonime

redaktoni

Antonime

redaktoni

Fjalë të prejardhura

redaktoni

Në gjuhë tjera

redaktoni


Anglisht
Gjermanisht
Frëngjisht
Polonisht
Japonisht
Hollandisht
Italisht
Suedisht
Portugalisht
Spanisht
Kroatisht
Arabisht
Greqisht
Boshnjakisht
Persisht


Rusisht
Kinezisht
Finlandishte
Norvegjisht
Esperanto
Danisht
Sllovakisht
Hebraisht
Çekisht
Hungarisht
Luksemburgisht
Maqedonisht
Latinisht
Letonisht
Rumanisht


Katalanisht
Serbisht
Sllovenisht
Indonezisht
Bullgarisht
Turqisht
Ukrainisht
Lituanisht
Koreanisht
Bjellorusisht
Irlandisht
Estonisht
Venecianisht
Interlingua
Anglishte e thjeshtë

Referencat

redaktoni
  1. Fjalori elektronik shpjegues FESH 1.0