breshkamadh m. sh. përb.

  1. Italian pushtues, i quajtur kështu me përbuzje nga populli ynë gjatë Luftës së Parë e Luftës së Dytë Botërore; vet. nj. përmb. pushtuesit italianë. Zjarr e plumb mbi breshkamadhin! E dëbuam (e përzumë) breshkamadhin.


Mbiemër

redaktoni

breshkamadh mb.

  1. Që ka në fyt gunga të ënjtura e të mbushura me qelb, që ka breshkëza në fyt; si mallk. që i dalshin breshkëzat.[1]

Referencat

redaktoni
  1. Fjalori elektronik shpjegues FESH 1.0